behnaaaz

درحیاط خانه ما لحظه ها می میرند

 

غنچه روی گلا جای روییدنشان می میرند

ماه روی حوض نیست

شاخه بید ز تنهایی به خود می پیچد

آسمان می نالد ولی اشکی به چشمش باقی نیست

عشق همچون فریاد درخواب است

زندگی با رویاست

زندگی با رویاست

کوچه ما بن بست، چای پایی توی آن پیدا نیست

سالیانی ست که این کوچه غمگین

سینی وکاسه آب ،سبزی وقرآن دیده

می شود رفت ونیامد ولی از خویش گریخت

می شود روی همیشه، آبی از پاکی ریخت